In mijn rugzak draag ik
Wat ik verloor, waar ik om rouw
Wat ik voelde, wat ik deelde
Verhalen van warmte en van diepe kou
Mijn rugzak houdt verborgen
Mijn angst en mijn gemis
Diep onderin de herinnering
Aan wat ooit was en niet meer is
In mijn rugzak draag ik
Wat ik leerde van het leven
De pijn en het verdriet
En de liefde die is gebleven
Mijn rugzak draagt mijn krachten
Waar mee ik steeds weer verderga
En draagt ook mijn tranen
Geraakt, als ik even stilsta
In mijn rugzak draag ik
Wat mij maakt tot wie ik ben
Hij is steeds makkelijker te dragen
Als ik zijn inhoud ken
Auteur: Floortje Agema uit Jij wordt gekend
Lieve jongere,
Rouwen is niet makkelijk. Soms zit er zoveel in je hoofd en hart, dat het lastig is om het onder woorden te brengen of op te schrijven.
Rouwen voelt soms als het dragen van een onzichtbare rugzak. Er zit van alles in: herinneringen, vragen, gevoelens, momenten die je niet wilt vergeten en soms ook dingen die je liever los zou laten. Maar hoe geef je daar woorden aan? Hoe vind je ruimte voor wat je voelt, zonder dat je het allemaal hoeft uit te leggen?
Op deze pagina vind je een oefening die je helpt stil te staan bij wat jij met je meedraagt. In Rugzak van herinneringen ga je zelf een rugzak invullen, op papier of met voorwerpen. Jij kiest wat je erin stopt: iets moois, iets moeilijks, iets wat je kracht geeft. Jij bepaalt.
Het is een rustige, creatieve manier om stil te staan bij jouw verhaal. Je hoeft niets te delen als je dat niet wilt. Alleen al het maken van jouw rugzak kan je helpen om beter te voelen wat er in jou leeft.
We hopen dat deze oefening je helpt te ontdekken dat alles wat je voelt er mag zijn en dat je op jouw eigen manier om kunt gaan met wat of wie je mist.
Wil jij als professional nu meer weten over het begeleiden van jongeren en rouw? Voel je welkom: Trainingen
Naar de oefening: Rugzak met herinneringen
Gebaseerd op kennis en ervaring maken wij een proces op maat wat afgestemd is op uw behoefte. Neem gerust contact met ons op voor informatie.